سلام
رضایت شغلی! به نظر من رضایت شغلی برای شخصی که در زمینه فناوری اطلاعات کار می کنه خیلی خیلی مهمه! چون این موضوع مستقیم با روح و روان آدم باز می کنه!
البته این رو بگم که من در حال حاضر در یکی از بهترین مراکز فناوری اطلاعات کشور و در یکی از بهترین پروژه های کشور، کار مدیریت پروژه انجام می دهم.
ولی به نظر خودم من برای این کار ساخته نشدم! حتی با تمام رضایتی که از کار من وجود دارد و مدیران بالادستی من رو می ستایند ولی باز هم می گم که من برای این کار ساخته نشده ام.
چرا!؟ چون من خودم را خارج از این قضیه می دونم و فکر می کنم من باید کسب و کار خودم رو داشته باشم! واقعا زندگی بسیار سختی است وقتی از اول وقت ساعت 8 صبح منتظر ساعت 4 بعد از ظهری که بزنی بیرون! و در تمام این ساعت ها هم به ایده های خودت و آینده شیرین (دست نیافتنیت) فکر می کنی!
من از یک فضای بی کران برنامه نویسی وارد یک فضای خشک مدیریتی شدم (چیزی شبیه ازدواج ناموفق که بعد ها در موردش صحبت می کنم) فکر می کنم من هنوز دوست دارم کد Code بزنم و ایده های کوچک و بزرگ ذهنم رو پیاده کنم تا با کارفرما و مجری و قرارداد و پول و ... سرو کله بزنم! من برای این فضا نیستم!
گاهی اوقات از خودم بدم می اد و به این فکر می کنم که آیا حقوقی که من می گیرم حلال هست!؟ چون من فقط جسمم در آنجا حضور داره و روحم لحظه آروم قرار نداره! من فکر می کنم کسی که به جایی متعهد هست باید با تمام توانش برای آنجا کار کنه ولی من نمی تونم ... نه که نخواهم، واقعا نمی تونم!
من محیطی رو که توش چه کار بکنی چه تمام هشت ساعت رو خواب باشی فرقی برای درآمد آخر ماهت نداره اصلا دوست ندارم! من می خوام خودم تلاش کنم و درامد داشته باشم! من می خوام نتیجه تلاش بیشترم رو ببینم! من نمی خوام کارمند باشم!
از طرف دیگه شدیدا اعتقاد دارم که روزی دست خداست! فقط و فقط و فقط ما باید برای کسب روزی حلال تلاش کنیم و هرچیزی و هر مقداری که خدا حواله کرد همان مقدار برای ما خیر است! ولی دیدن نتیجه تلاش انگیزه ایه برای تلاش بیشتر!
شاید توی ذهن شما این باشه که خب "شغلت رو عوض کن" خدمت شما عرض کنم که فعلا امکان نداره!
راضیم به رضای خدا
پیش می رویم و تلاش می کنیم
بعد نوشت: جالبه که این وبلاگ رو سه سال پیش درست کردم!
